การหาปริมาณพิษตกค้างของ DDT ในปลาน้ำจืดแถบภาคกลางของประเทศไทย = DDT residues in fresh-water fishes in the Central Part of Thailand / Sunee Krutanut
โดย: Krutanut, Sunee
ผู้แต่งร่วม: สุนีย์ ครุฑานุช | Thailand Institute of Scientific and Technological Research
Language: Thai ชื่อชุด: Misc. Invest. no. 74 Rep. no. 2ข้อมูลการพิมพ์: Bangkok : Thailand Institute of Scientific and Technological Research, 1975 รายละเอียดตัวเล่ม: 20 p.ชื่อเรื่องอื่นๆ: การหาปริมาณพิษตกค้างของ DDT ในปลาน้ำจืดแถบภาคกลางของประเทศไทยหัวเรื่อง: Central Thailand | DDT | Freshwater fishesสารสนเทศออนไลน์: Click here to access full-text สาระสังเขป: Consequently, it was concluded that 80.71% of fish samples from the Central Part contained DDT residues. - Author.สาระสังเขป: Experiments to find DDT residues in fresh-water fishes in the Central Part were conducted on widely-consumed fishes collected from various provinces in the region from February to August 1975. The amount of DDT residues found in the fish flesh was compared among various species of fish and the provinces where the fishes had been caught.สาระสังเขป: It was also discovered that fishes from Kanchanburi contained the highest average of DDT residues, followed by those from Ratchaburi. Found with the lowest average of DDT residues ware fishes from Nakhon Sawan, Lop Buri and Nakhon Pathom.สาระสังเขป: The analysis conducted through 140 samples of fishes from 14 provinces revealed that the DDT residues still remained in the tissue of 113 fishes, while no poisonous remaine were found in the other 27. The poisonous amount varies from 0.001 p.pm. to 0.18 p.p.m. The average amount of residues was 0.01 p.p.m. of the total fishers, 20 samples were found to have contained less residues than the average (0.01 p.p.m.) while the remaining 93 samples had the poisonous substance of over 0.01 p.p.m.สาระสังเขป: การทดลองหาปริมาณพิษตกค้างของ DDT ในปลาน้ำจืดแถบภาคกลางนี้ ได้เริ่มทำการเก็บตัวอย่างปลาที่นิยมบริโภคจากจังหวัดต่าง ๆ ของภาค ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนสิงหาคม 2518; นำมาหาปริมาณ DDT ที่ตกค้างอยู่ในเนื้อเยื่อ และเปรียบเทียบปริมาณนั้น ๆ ต่อชนิดของปลา และจังหวัดที่จับปลาได้.สาระสังเขป: จากผลการทดลองพอจะสรุปได้ว่า 80.71% จากตัวอย่างปลาแถบภาคกลางมีสารพิษของ DDT ตกค้างอยู่. - ผู้แต่ง.สาระสังเขป: ผลของการตรวจวิเคราะห์ตัวอย่างปลา 140 ตัวอย่างจาก 14 จังหวัดพบว่า, 133 ตัวอย่างมีพิษตกค้างของ DDT อยู่ในเนื้อเยื่อของตัวปลา, และ 27 ตัวอย่างไม่มีพิษตกค้างเหลืออยู่เลย; ปริมาณของสารพิษที่แตกต่างกันมากตั้งแต่ 0.001 p.p.m. จนถึง 0.18 p.p.m., ปริมาณเฉลี่ยของสารพิษคือ 0.01 p.p.m. ในบรรดาตัวอย่างที่ตรวจพบพอษตกค้างของ DDT, 20 ตัวอย่างเป็นพวกที่มีปริมาณพิษน้อยกว่าค่าเฉลี่ย (0.01 p.p.m.), และ 93 ตัวอย่างเป็นพวกที่มีปบริมาณพิษตั้งแต่ 0.01 p.p.m. ขึ้นไป.สาระสังเขป: พบว่าปลาจากจังหวัดกาญจนบุรีมีปริมาณ DDT เฉลี่ยสูงสุด, ถัดไปคือปลาจากจังหวัดราชบุรี; ส่วนปลาจากจังหวัดนครสวรรค์, ลพบุรี, และนครปฐม มีพิษตกค้างของ DDT เฉลี่ยต่ำสุด.
| ชนิดของทรัพยากร | Location | Call number | สถานะ | Last seen | Copy No. | บาร์โค้ด |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
วว. เทคโนธานี | Available | 2018-08-31 | 1 | RP1975/423 | |
|
|
วว. เทคโนธานี | Available | 2018-08-31 | 2 | RP1975/423-2 |
There are no comments on this title.